Voor sommige behandelingen voor geassisteerde reproductie zijn er ei- of spermaceldonoren nodig. Soms is er maar één donor nodig, bij andere gelegenheden komen beide geslachtscellen van andere anonieme mensen. Wat het geval ook mag zijn, de selectie van de juiste kandidaat is meestal een zorg voor de toekomstige ouders.
Hoewel deze selectie wordt uitgevoerd door een biomedisch team dat uiterst strenge wettelijke en wetenschappelijke criteria toepast en hoewel het een routineprocedure is in de centra voor begeleide voortplanting, zijn er veel twijfels over de genetische waarde van de persoon die zijn of haar eicel of zijn sperma levert. Van ongeveer 7000 ziekten is bekend dat ze veroorzaakt worden door de verandering van specifieke genen. Een van de meest gestelde vragen is dan ook: Kan het een genetische ziekte op ons kind overdragen?
Genetische tests om zeldzame mutaties te vermijden bij de selectie van een eicel- of spermadonor.
Joyce Harper, professor aan het Instituut voor vrouwengezondheid in de Hogeschool van London (UCL) met veel ervaring in de genetica, vecht al jaren tegen de mythes over eicel- en spermadonatie. En wel door het verstrekken van nauwkeurige en actuele informatie over dit onderwerp. In deze video geeft deze prestigieuze docent uitleg over de innovatieve wetenschappelijke vooruitgang die momenteel beschikbaar is om de juiste donor van eicellen of sperma te vinden.
“We hebben allemaal afwijkingen in onze genen. De kans dat twee mensen een genetische combinatie hebben die leidt tot een ziekte bij hun kind, is vrij klein. Maar als we een donor gebruiken, willen we er zeker van zijn dat de genetische samenstelling juist is. Dus doen we een test die mutaties die ziekte kunnen veroorzaken bij onze nakomelingen detecteert en we controleren de compatibiliteit met de donor,” zegt professor Harper.
Deze Genetische Compatibiliteitstests (GCT) is een innovatieve techniek die de overdracht van genetische ziekten naar onze kinderen minimaliseert, of we nu een donor of eigen cellen gebruiken. Het bestaat uit een DNA-analyse van een persoon die op zoek is naar nuttige genen en genen met een aanleg om gezondheidswijzigingen te veroorzaken.
Zij vormen een aanvulling op de tests die door het laboratoriumteam van geassisteerde voortplantingscentra worden uitgevoerd om donoren te selecteren. Ze houden rekening met de kenmerken en fenotypische voorkeuren van het paar (hoogte, oogkleur, haar, huid….) en bloedgroep. In een tweede, fijnere selectie op deze eerste screening worden de foto’s van de donor en de ontvanger vergeleken. Bij Clinica Tambre hebben we het Fenomatch-systeem, een systeem dat gebaseerd is op Big Data die biologen in staat stelt om de persoon uit de eicel- of spermabank te vinden van wie de gezichtsstructuur het dichtst bij die van het stel ligt.