Dr. Alicia Álvarez
Sinds haar vroegste jeugd is ze arts. En ze volgde haar droom om Medicijnen te gaan studeren na een persoonlijke ervaring als kind. De gynaecologe Alicia Álvarez werkt al bijna drie decennia en werkt momenteel samen met Clínica Tambre als vruchtbaarheidsspecialist. Ze kruipt in de huid van de patiënten omdat ze net als zij moeite had om moeder te worden. En zij gelooft dat vertrouwen in het medische team essentieel is om samen tot een succesvolle behandeling te komen.
Gynaecoloog Vruchtbaarheidsspecialist
- Diploma Geneeskunde en Chirurgie aan de Complutense Universiteit van Madrid (1996).
- Specialist Spoedeisende Geneeskunde (1996-2003), Universiteitsziekenhuis SUR, Tenerife, en Royal Ziekenhuis in Edinburgh (1997).
- Master in Spoedeisende Geneeskunde aan de Universiteit van La Laguna (1997-1999).
- Spijsvertering, Thorax en Urologie (1 jaar, 2004), Neonatologie (1 jaar, 2005), Voortplantingsgeneeskunde (Sahlgrenska Universitetssjukhuset, Gothemburg (1 jaar, 2006).
- Medisch directeur van Gynaecologie- en Vruchtbaarheidscentrum in Norrkoping, Östergötaland, Zweden (2014).
- Master in Menselijke Voortplantingsgeneeskunde aan het Valenciaanse Instituut voor Onvruchtbaarheid (2014).
- Werkt sinds 2006 in Geassisteerde Voortplantingsgeneeskunde.
Meer informatie over mij
Ik had al van jongs af aan een roeping voor geneeskunde. Toen ik 11 jaar oud was, was er een noodlottig ongeval in onze familie. Ik heb meer dan 10 uur op een afdeling gewacht op een levensbedreigende operatie van een familielid, waar het uiteindelijk goed mee is afgelopen, zij het met beperkingen. Dit feit zette me aan het denken: “als de dokters erin geslaagd zijn om deze persoon te laten leven, kan ik het ook”. Mijn roeping was er al eerder geweest, maar deze gebeurtenis bevestigde het.
Voordat ik besloot om de gynaecologie in te gaan, besloot ik om een paar jaar als arts op de spoedeisende hulp door te brengen, waarbij ik op alle gebieden werd opgeleid (in 2024 ben ik al 28 jaar in de praktijk). Na een paar jaar zette ik de stap naar waar ik altijd al van gedroomd had. Het wonder van het leven is iets waar ik me over verwonder.
Allereerst heb ik me een paar jaar beziggehouden met verloskunde, ik wilde alles weten over zwangerschap. Maar mijn doel ging verder dan dat, ik wilde deel uitmaken van het begin, ik wilde proberen patiënten te helpen die hun droom niet konden zien uitkomen.
Mijn medische opleiding vond plaats in Spanje, het Verenigd Koninkrijk, Zweden en Noorwegen. Ik leerde van de besten, op elk gebied, en in de loop der jaren leidde de ervaring me naar mijn eigen weg. Ik ben 17 jaar geleden begonnen met mijn eerste stappen in de voortplantingsgeneeskunde. Hoeveel vooruitgang is er sindsdien wel niet geboekt!
Ik ben van de ene plek naar de andere verhuisd, omdat ik denk dat je niet altijd kunt blijven op de plek waar je bent opgeleid, je moet uit je comfortzone stappen om echt te weten waar je naartoe kunt. Na verschillende klinieken te hebben bezocht, kwam ik uit bij Tambre. Het was een uitdaging, zowel professioneel als persoonlijk (er was veel gebeurd in mijn leven ….) maar ook zeer de moeite waard omdat het een fantastisch team heeft, geleid door competente, non-conformistische vrouwen. Een team waarin iedereen zich, in zijn of haar verschillende functies, inzet voor het welzijn van de patiënten.
De eerste positieve bèta wordt niet snel vergeten…. Dit was bij patiënten die al meer dan 15 jaar vruchtbaarheidsbehandelingen ondergingen zonder ook maar een positieve zwangerschapstest. Het was een ingewikkelde teamklus…., maar vandaag zijn hun kinderen al 10. Je went er nooit aan.
We werken met gecompliceerde gevallen, zoals ik vaak zeg, gemakkelijke gevallen bestaan niet, “die komen niet naar vruchtbaarheidsklinieken”…. we beginnen bij “ik kan het niet”, en het is een lange reis die je samen met patiënten maakt, je weet wanneer het begint, maar niet wanneer en hoe het zal eindigen. We proberen patiënten de zekerheid en het comfort te geven dat ze al het mogelijke hebben gedaan om hun droom om een gezin te stichten te verwezenlijken, vooral in gevallen waarin dit helaas niet gebeurt.
De belangrijkste uitdaging is om hen zover te krijgen dat ze ons vertrouwen, dat ze ons zien als een deel van hun verhaal, hun onvoorwaardelijke steun. Als dingen niet goed gaan, moet je bij ze zijn. Onvruchtbaarheidspatiënten dragen zakken vol frustratie op hun rug, een hoop lijden. Het is gemakkelijker te begrijpen als je soortgelijke situaties hebt meegemaakt.
Ik moet bekennen dat het voor mij heel moeilijk was om een gezin te stichten, ik had miskramen, teleurstellingen en frustraties. Ik begon mijn rol te zien als het “helpen” van anderen om ouders te worden zonder zelf moeder te worden.
Gelukkig heb ik mijn droom bereikt zonder behandelingen te hoeven doen, maar het heeft me wel geholpen om te begrijpen hoe patiënten zich voelen. Zowel vrouwen als mannen. We kunnen partners, man of vrouw, niet verwaarlozen. Zij lijden ook en we moeten voor hen zorgen, omdat ze voor ons allebei een essentieel onderdeel van het project zijn.
Ik kon er niet één in het bijzonder kiezen, ze zijn zo talrijk en zo verschillend van elkaar. Elke baby draagt een klein deel van jou, van je inspanning, van je illusie. Ik moet bekennen dat ik tot nu toe de peettante ben van 4 baby’s… in Europa, Afrika en Oceanië!
Uiteraard om hun doel te bereiken: een gezin stichten.
Wees er voor hen. Geef ze het gevoel dat, hoeveel koffers je ook hebt, elke koffer uniek is. Iedereen speelt zijn eigen rol en daarom is elke zaak persoonlijk.
Ik breng graag tijd door met mijn gezin: mijn man en mijn drie kinderen. Genieten van elk moment met hen. Ik zorg ook voor mijn ouders, ze zijn een fundamentele pijler in mijn leven geweest, en nu is het mijn beurt om er een voor hen te zijn. Hierdoor heb ik niet veel tijd voor mezelf. Naarmate de jaren verstrijken, veranderen ook je prioriteiten. Reizen, een van mijn passies, is niet meer zo haalbaar. Lezen en films zijn andere hobby’s van mij en het onderhouden van mijn vriendschappen is zeker een prioriteit.